Duits- Samenvatting Die Verwandlung door Franz Kafka

Die Verwandlung samenvatting Franz Kafka

Hoofdstuk 1

Gregor Samsa wordt wakker met een soort insektenpantser op zijn rug. Hij komt erachter dat hij verandert is in een insekt, een kever. In zijn kamer hangt een groot schilderij van een dame met kleding aan van bont. Samsa was voor zijn werk reiziger. Hij komt erachter dat hij niet het juiste beroep heeft gekozen, vaak kreeg hij heel slecht te eten en er zijn altijd onvriendelijk mensen ook moet hij elke morgen om 4 uur opstaan. Hij heeft zich vanochtend erg verslapen, de bediende van de chef doet altijd alles wat de chef zegt en heeft zijn afwezigheid gauw gemeld. Gregor is in z’n 5 jaar dat hij hier werkt nooit ziek geweest, zijn ouders roepen hem om te gaan werken. Hij merkt dat hij heel erg veel benen heeft en dat hij honger krijgt. Hij probeert uit bed te komen, eerst met z’n onderlichaam maar het doet alleen maar pijn. Hij zegt tegen zichzelf dat hij om kwart over acht er echt uit moet, ookal hangt er nevel. Hij spreidt zich uit over zijn bed, zo doet zijn hoofd geen pijn. Samsa hoort de deurbel, hij zou het fijn vinden als zijn vader en de dienstmeid hem gingen helpen. Gregor roept dat niemand open moet doen. De prokurist komt naar hem toe, hij had liever een jonge jongen gehad, nu krijgt hij allerlei vragen. Vader vraagt wat er met Gregor is, de prokurist zegt dat de arts naar hem moet kijken. Gregor hoort zijn zus huilen, de prokurist vraagt om een ziekteverklaring. Hij zegt dat hij zich licht in zijn hoofd voelde maar dat het nu wel beter gaat, hij neemt de trein van 8 uur wel. Hij laat zich tegen de rugleuning aanvallen en luistert zijn ouders af. Ze zeggen dat ze hem niet konden verstaan, zijn stem klonk als die van een dier. Anna moest de sleutel halen en de rest ging de dokter halen. Het vooruitzicht dat ze hem komen helpen deed hem goed. Gregor probeert met zijn mond de sleutel om te draaien, ookal heeft hij geen tanden. Het lukt hem. Zijn moeder valt hem om zijn nek en zijn vader wil hem eerst slaan maar bedenkt zich. Tegenover zijn huis zit een ziekenhuis. Gregor vraagt zich af wat de prokurist gaat vertellen aan de chef, dit verhaal is erg ongeloofwaardig. Hij beseft dat zijn baan in gevaar komt. Zijn ouders begrijpen het niet zo goed, was zijn zus er maar, dan kon zij de prokurist overtuigen. Ondanks zijn spraak+loopgebrek probeert hij de prokurist te overtuigen, de prokurist moet ondertussen heel erg lachen. Hij loopt tegen de tafel op en laat de koffie vallen. De prokurist probeert te ontsnappen via het trappenhuis. Vader pakt de stok van de prokurist vast. Doordat er een wind door het huis waait, ligt overal krantenpapier. Gregor probeert zich om te draaien en hoopt dat zijn vader zich niet wil bemoeien, hij past alleen niet door de deur. Hij probeert er scheef door te gaan, het duurt allemaal erg lang. Hij komt niet meer weg en zijn benen hangen in de lucht, er wordt op de deur geklopt en alles wordt stil.

Hoofdstuk 2

Gregor probeert te slapen maar één poot is heel erg geblesseerd en hangt er levenloos bij. Hij ruikt wat eetbaars en ziet zoete melk en wit brood, hij heeft zo’n honger. Door zijn zere linkerhelft smaakt het hem niet en kruipt terug in bed. Meestal wordt de kracht voorgelezen voor vader maar nu hoort hij niets. Hij voelt zich trots dat hij zo’n huis heeft kunnen kopen. Hij kan alleen nu nergens heen want de deur kan alleen vanaf buiten worden opengemaakt. Zijn ouders en zus laten hem met rust, tijd om orde op zaken te stellen. Het slapen wordt lastig, hij wordt wakker door hongergevoel. Hij denkt dat een einde aan dit gedoe veel beter zou zijn. Zijn zus zoekt hem. Hij wil graag dat zijn zus iets anders te eten haalt terwijl ze wegloopt met brood en melk. Ze brengt hem oude groente, rozijnen, brood, kaas en amandelen. Zijn zus doet zijn deur op slot voor wat privacy. Hij merkt dat hij geen gevoel meer heeft in zijn benen. Hij eet alles op behalve het verse eten, dit smaakt hem niet. Hij gaat terug onder zijn canapé, op deze wijze krijgt hij dagelijks ‘s ochtends te eten. De anderen praten ook niet tegen hem, hoewel hij hun wel kan verstaan. Als hij stemmen hoort gaat hij ze afluisteren. Thuis spreekt iedereen over hem, de diensmeid wou ontslag want ze vond Gregor eng. Niemand durft alleen thuis te blijven, niemand eet en drinkt in huis. Zijn vader zit weleens achter zijn Wertheim-kassa, hiermee legt hij de financiële situatie vast. Zijn doel is om zijn ouders het ongeluk te laten vergeten, het was een mooie tijd en kon zo zijn ouders en zus onderhouden.

Vroeger namen ze dankbaar zijn geld aan maar de laatste tijd deden ze ondankbaar. Zijn zus houdt heel erg van muziek en speelt viool, hij wou het conservatorium van zijn zusje financieren, hij wil dat graag op kerst mededelen. Hij beseft dat er nog aardig wat geld in huis is, hij heeft zelf nog een paar gulden. Hij had graag zijn vaders lening afbetaald. Hij kon met dit geld zijn familie hooguit 1 à 2 jaar onderhouden. Zijn vader had al 5 jaar niet gewerkt en was dik geworden, zijn moeder lijdt aan astma en zijn zusje is nog maar 17 jaar. Samsa zag dingen steeds onduidelijker, hij woont in de Charlottestrasse. Zijn zus had twee keer schoongemaakt en Gregor zou haar hier graag voor danken. Hij leed erg onder haar aanwezigheid, ze deed alsof er  niets aan de hand was. Op een dag, een maand na de gedaanteverwisseling staat Gregor voor het raam en zijn zus schrikt van hem. Hij verstopt zich onder een bedlaken zodat ze niet bang hoeft te zijn voor hem. Zijn ouders durfden niet binnen te komen maar hadden respect voor Grethe, moeder wou wel naar hem toe maar vader hield haar tegen. Hij ging graag naar de zolder, zijn zus haalde alle dingen weg die hem in de weg lagen zodat hij lekker kon kruipen. De nieuwe 17-jarige hulp bleef in de keuken dus kon haar niet helpen. Moeder hiel haar maar ze had er al gauw genoeg van, het was veel te zwaar en ze wist niet of ze Gregor hier wel mee hielp. Doordat hij twee maanden geen echt menselijk contact had gehad, was zijn knusse kamer een soort kruiphol. Zijn moeder had hem wakker geschud, hij wou alles op dezelfde plek houden alleen zijn zus was het daar niet mee eens. Ze haalde alle meubels weg behalve de canapé. Deze canapé was een soort deken waar hij zich in verstopte. Moeder schrok van de bewegende canapé en ging weg. Hij kon niet zonder zijn meubels, zijn schrijftafel had hij bijvoorbeeld gekregen toen hij mulo-scholier (handelsschool) had gezeten. Ook probeerde Grethe het schilderij mee te nemen, hij kruisde de blik van Grethe en liet duidelijk merken dat ze hem niet mee mocht nemen. Moeder zag Gregor staat tegen de muur, vader komt thuis en vroeg wat er was gebeurd. Het leek alsof vader boos en vrolijk was, toen hij vader zag schrok hij. Vader zag er helemaal niet dik en oud uit, hij droeg een blauw uniform met gouden knopen, zijn witte haar was netjes gekamd. Hij gooide zijn pet af en liep naar hem toe. Vader liep door de kamer, wat hem nogal wat moeite kostte door zijn zwakke longen. Zijn vader gooit dan appels op hem en raakt hem. Moeder rent naar hem toe, smeekt om Gregors leven te sparen.

Hoofdstuk 3

De zware verwondingen die hij had opgelopen zorgden ervoor dat hij niet zo beweeglijk meer was. Zijn ouders zagen in dat hij ook deel van de familie was, dus nu deden ze elke avond de deur voor hem open zodat hij kon meeluisteren. De gesprekken waren alleen wel minder dan vroeger, vader viel vaak in slaap, hij werd erg oud en wou niet naar bed. Moeder naaide ondergoed voor een modezaak en zijn zus was verkoopster, daarnaast leerde stenografie en Frans. Het dienstmeisje werd ingeruild voor een reusachtige werkster die ’s ochtends en ’s avonds hard ging werken. Oude familie erfstukken sieraden werden verkocht, ze wouden ook verhuizen maar ze wisten niet hoe ze Gregor moesten meenemen. Gregor was heel erg ontevreden met de manier waarom hij werd behandeld, hij kreeg steeds een beetje eten toegeschoven maar kreeg nooit iets lekkers. Zijn zus liet hem in het stof zwemmen en uiteindelijk maakt zijn moeder zijn kamer schoon. De werkster was niet bang voor hem en kwam hem vaak bekijken. Hij at bijna niets meer en kon ook niet goed meer lopen. Zijn ouders hadden, wegens gebrek aan geld, een kamer in de woning verhuurd aan 3 heren, deze waren heel erg netjes. Alles wat onbruikbaar was werd in Gregors kamer gesmeten. De mannen aten in de huiskamer en de familie at in de keuken. Op een dag speelde zijn zus viool en de mannen vroegen haar of zij in de woonkamer voor hen wou spelen. De mannen hoorden haar vioolspel nerveus aan, zijn zus speelde als nooit tevoren. Hij wil naar zijn zus toekruipen en laten zien dat hij haar vioolspel prachtig vindt. Daarnaast wil hij haar ook vertellen dat hij genoeg geld heeft om haar naar het conservatorium te laten gaan. Een van de heren wijst op Gregor en vader wil de door Gregor geamuseerde mannen geruststellen. De mannen worden woedend en willen hun huur opzeggen. Zijn zus vertelt haar ouders dat ze echt van Gregor af moeten, zo gaat het niet langer. Zijn vader zegt dat als hij hun kon verstaan dat ze een overeenkomst konden sluiten. Zijn zus zegt dat als Gregor hun zou verstaan, hij hun dit leed niet had aangedaan en dat hij uit zichzelf zou weg gaan.

 Hij kruipt naar zijn kamer, wat hem heel veel moeite kost, zijn zus doet de deur dicht en hierdoor klapt hij door zijn pootjes.

Hij kon niet meer opstaan, hij hoorde de klokken nog drie uur slaan en blies toen zijn laatste adem uit. De volgende morgen vindt de werkster hem, eerst denkt ze nog dat hij leeft maar als ze in hem prikt met een bezem ontdekt ze dat hij dood is. Toen zagen ze dat Gregor heel erg vermagerd was en verdroogd. Meneer Samsa vraagt de heren om te vertrekken. Deze dag gebruikten ze om te wandelen en brieven te schrijven. Meneer Samsa schreef aan zijn directie,  mevrouw Samsa voor haar werkgever en Grethe aan haar patroon. De werkvrouw vertrekt en zij gaan met de tram. Hierin maken ze plannen voor de toekomst, een verbetering ten opzichte van het oude. Ze zochten voor een kleine en goedkopere woning, de oude was nog door Gregor uitgezocht. De ouders zagen hun dochter Grethe opleven en ze gingen een leuke man voor haar zoeken.