Samenvatting
Leonie
en Thomas hebben een huwelijk zonder kinderen. Leonie is onvruchtbaar en baalt
daar heel erg van, ze probeert van alles om toch zwanger te raken. Thomas heeft
droomt wel eens over hun ongeboren kind.
Als
Leonie naar een week bij haar moeder gaat logeren om daar naar een bekende
gynaecoloog te gaan, gaat Thomas veel met Jenny Fortuyn om. Jenny werkt in de
bibliotheek en stempelt daar de boeken af. Als Thomas en Jenny ’s avonds op
kroegentocht gaan, raken ze allebei behoorlijk aangeschoten. Thomas probeert
Jenny nog over te halen om met hem mee naar huis te gaan maar daar wil ze niets
van weten omdat hij zo dronken is. Terwijl het heel slecht weer wordt, loopt
Jenny naar huis. Thomas twijfelt nog of hij achter haar aan zal lopen maar doet
het toch niet.
Terwijl
Thomas onderzoek doet naar het kannibalisme onder ratten na een paar dagen niet
eten, komen twee rechercheurs binnen. Ze heten Meuldijk en Lambert. Ze zoeken
Thomas omdat Jenny is verdwenen en hij zou de laatste zijn die haar heeft
gezien. Ze verhoren Thomas en gaan later weer weg. Thomas besluit na
sluitingstijd nog even bij het appartement van Jenny te gaan om haar te zoeken.
Daar treft hij de rechercheurs weer aan, ze ondervragen hem nog een keer.
Thomas vertelt dat ze overal kan zijn want ze had heel veel vrienden. Hij kende
heeft haar weleens horen praten over twee mensen: een Braziliaan en Robert.
Robert heeft hij ook een keer gezien, hij gaat binnenkort naar Zuid-Amerika
emigreren.
’s
Nachts wordt Thomas zwetend wakker. Hij gaat even uit bed en gaat naar een
opera van Verdi luisteren, zijn vrouw Leonie komt ook uit bed. Ze vertelt hem
dat ze liever naar Schumann luistert. Ze krijgen ruzie over het feit dat Leonie
onvruchtbaar is en dat ze allebei van andere muziek houden.
Lambert
nodigt Thomas uit op gesprek en hij blijft zeggen dat Thomas wel erg verdacht
is. Lambert wil zijn kleren bekijken op bloedspetters en andere verdachte
stoffen. Thomas vindt het goed maar wil dat Leonie
er buiten blijft aangezien zij niet mag weten dat Thomas een week met een
andere vrouw heeft doorgebracht. Ze spreken af dat Lambert de volgende dag
langskomt bij hun huis en doet alsof hij een collega is van Thomas. Leonie
vindt het allemaal maar raar want hij lijkt helemaal niet op een collega, hij
ruikt niet naar formol en hij heeft veel te grove handen voor een onderzoeker.
De
volgende dag wordt Thomas gebeld of hij even naar het bureau wou komen. Daar
hoorde hij dat er bloedvlekken op zijn kleding waren gevonden. Thomas legt uit
dat dit komt omdat ze ratten doodmaken en dat nogal spettert. Lambert vindt het
maar een beetje vreemd en vraagt of er nog meer mensen werken. Thomas vertelt
over Alex. Maar Alex is op vakantie en daardoor moet Thomas het laboratorium nu
in zijn eentje gaande houden.
Thomas
wordt toch gearresteerd wegens het feit dat de ratten volgevreten leken de dag
nadat Jenny verdween en er geen ratten waren verdwenen. Een man die tegenover het laboratorium woont
schijnt een man en een vrouw op de avond van de verdwijning het laboratorium in
zien gaan en uiteindelijk kwam alleen de man weer naar buiten. Lambert trekt de
conclusie dat Thomas waarschijnlijk het lijk van Jenny heeft gevoerd aan de
ratten.
Nu
Thomas in de cel zit kan Leonie uitzoeken of de theorie van Lambert wel juist
is. Ze gaat uitzoeken of tweehonderd ratten in twee uur tijd een lijk op kunnen
eten van 50 kg. Samen met Alex komt ze erachter dat dit niet kan. Ondertussen
schrijft ze brieven met Thomas en probeert Leonie uit te zoeken wat Thomas zich
nog kan herinneren van die nacht. Thomas
vertelde dat hij niet meer zoveel voelde voor Leonie en dat hij daarom met
Jenny om is gegaan. Samen kwamen ze eruit dat de ratten vol zaten vanwege het
feit dat de buitenlandse schoonmaaksters de ratten weleens voerden en dat nu
ook hebben gedaan. Volgens de rechercheurs is het beter als Leonie en Thomas
geen contact meer hebben omdat Thomas nog steeds zwijgt, dus mogen ze elkaar
ook geen brieven meer schrijven. Nadat ze geen brieven meer naar
Thomas mag schrijven gaat ze een dagboek bijhouden om haar gevoelens te uiten.
Ze weet zeker dat Lambert fout is en probeert de waarheid te achterhalen.
Ze
gaat naar de cafés waar Jenny en Thomas zijn geweest, naar de man die tegenover
het laboratorium woont,Jenny’s appartement en naar de buurvrouw van Robert.
In de cafés hoorde ze vooral dat Jenny met
iedereen de koffer in duikt en dat Thomas totaal niet bij haar past.
De
buurman van het laboratorium vertelde dat hij om half vier wakker werd, dat hij
een man en een vrouw op het bordes zag staan. De man deed een beetje onhandig,
net zoals Thomas. Daarom dacht de man dat Thomas daar die avond was, maar hij
kon het niet met honderd procent zekerheid zeggen. De vrouw was nogal groot,
langer dan de man. Toen rond half zes kwam alleen de man weer naar buiten en
hij stapte alleen de auto in.
Een
aantal dagen daarna bezocht ze het appartement van Jenny. Daar ontmoet ze het
huisgenootje, Arianne. Die vertelt dat Jenny Thomas ergens voor gebruikte want normaal
viel ze nooit op types als Thomas. Ze viel meer op Robert, wie nogal vuile
zaakjes deed. Uiteindelijk is Robert gevlucht want Jenny wou altijd seks met
hem, wat hij niet wilde.
Leonie
gaat de kamer van Jenny binnen en ze ontdekt dat de manier waarop de
theebladeren in het theekopje zitten, hetzelfde is als hoe rechercheur Lambert
de bladeren in het kopje doet (als een kruis).
Dan
gaat ze op bezoek bij de buurvrouw van Robert. De vrouw is een beetje
chaotisch, ze vertelt alles door elkaar. Ze vertelde dat het sneeuwde toen
Robert en zijn vrouw vertrokken, maar dat lijkt Leonie vreemd want het was in
het voorjaar.
Op
aanraden van Arianne gaat ze naar het vrouwenhuis waar Leonie ook bij zat. Ze
vertelden dat Jenny er al een tijdje niet was geweest, en ook niet de dag voor
het misdrijf. De vrouwen daar geloven allemaal dat ze is opgegeten door de
ratten en Leonie ontkent het. Iedereen is tegen haar en Leonie rent weg.
Lambert
heeft de kleren van Jenny gevonden op het toilet in het laboratorium, de
laarsjes die ze aan zou moeten hebben volgens Thomas had ze alleen niet aan.
Dit bewijst dat ze niet opgegeten is door de ratten want anders zou haar
kleding ook opgegeten moeten zijn. Leonie begint aan de onschuld van Thomas te
twijfelen, hij heeft namelijk in zijn studententijd een filmpje gemaakt. Hierin
dreef een mensen lijk tussen de zeekoeien. Opeens kreeg ze een idee en ging
naar het lab. Ze bekeek de geconserveerde wezens en inderdaad , er dreef een
vrouwen lijk tussen de zeekoeien. Ze schrikt enorm en wordt steeds oplettender.
Ze vertelt het aan niemand.
Thomas
moet intussen voor de rechter verschijnen. Hij wordt daar ook nog beschuldigd
van het stelen van drugs uit het laboratorium, die daar lagen wegens het teveel
van subsidie. De advocaat van Thomas krijgt Thomas weer vrij. De kroongetuige
zou namelijk een auto weg horen rijden met de man erin maar Thomas heeft niet
eens een autorijbewijs.
Nu
Thomas weer thuis vertelt Leonie dat ze niet overtuigd is van zijn onschuld. Ze
zegt dat ze een vrouwen lijk heeft gezien tussen de zeekoeien. Thomas gelooft
dat niet maar gaat toch met haar mee naar het lab. Daar ziet Thomas ook dat er
een lijk tussen de zeekoeien zit en moet overgeven. Plotseling hoort Leonie
voetstappen op de gang en in de deuropening staat Lambert. Maar hij en Thomas
geven toe dat het lijk niet het lijk van Jenny is. Het blijkt het lijk te zijn
van Roberts vrouw, aldus de oude buurvrouw. Door deze ontdekking is de zaak
rond: Jenny gebruikte Thomas om toegang tot het lab te krijgen, de drugs te
stelen en af te komen van het lijk dat Robert gemaakt heeft. Vervolgens
vluchten Robert en Jenny naar Zuid-Amerika.
Leonie
is nog steeds treurig over het feit dat ze geen kinderen kunnen krijgen.
Gelukkig heeft Thomas een krantenartikel uitgeknipt over reageerbuisbaby’s.
Analyse van
de tekst
Thema
Het
belangrijkste thema is schuldgevoel. Leonie voelt zich schuldig tegenover
Thomas omdat zij onvruchtbaar is. Thomas voelt zich schuldig tegenover Leonie
omdat hij overspel heeft gepleegd met Jenny.
Motieven
Kinderloosheid
Moord
Trouw
Spiegelbeeld
Filosofie
Titel
De
kroongetuige, de buurman van het lab, denkt in het begin zeker te zijn dat
Thomas het lab binnenging. Maar uiteindelijk denkt hij toch dat het onmogelijk
het geval kan zijn en voelt zich een beetje schuldig.
Personages
Thomas: Hij is een medewerker van het Medisch-biologisch Laboratorium in
Leiden. Hij is tegenover vrouwen nogal schuchter en in het algemeen nogal
slungelig, bleek en onhandig. Hij houdt van muziek van Verdi. Rechercheur
Lambert en enkele kroeggangers vinden Thomas een beetje sneu en zielig.
Leonie: heeft Frans gestudeerd (cum laude geslaagd), is erg rustig, ze onthoudt
heel veel details, ze wordt achtervolgt door haar gedachtes, ze kent Thomas
heel erg goed.
Jenny: jonge vrouw, knap volgens veel mannen, valt erg op met haar witte
laarzen met hoge hakken, heeft meerdere relaties met mannen en vrouwen.
Lambert: rechercheur bij de politie, rond de veertig, wil Thomas schuldig
krijgen, was verliefd op Jenny, erg formeel.
Tijd en ruimte
Het verhaal speelt zich af in Leiden, voornamelijk
in het laboratorium en het huis van Thomas en Leonie. Maar ook in kroegen, het
appartement van Jenny en in de gevangenis.
Het speelt zich af rond 1975, dit kan je over het
algemeen niet duidelijk merken behalve bij het stuk van het vrouwenhuis.
Hierin worden zeer feministische gesprekken gevoerd.
Hierin worden zeer feministische gesprekken gevoerd.
Structuur
Het boek is opgebouwd in vijf delen:
1. De muizentorsage
2. Een korte briefwisseling
3. Het dagboek van Leonie
4. Het proces
5. De zwarte vogels
In deel 1 wordt bekendgemaakt dat Jenny is
verdwenen en dat Thomas hierom moet vastzitten.
In deel 2 zitten de brieven die worden uitgewisseld
tussen Leonie en Thomas.
In deel 3 krijg je dagboek fragmenten te zien van
Leonie. Deze lopen van 8 september tot en met begin november.
In deel 4 wordt het proces beschreven waarin Thomas
voor de rechter moet verschijnen.
In deel 5
wordt het verhaal helemaal duidelijk en kom je erachter hoe alles in
elkaar zit.
Perspectief
Het verhaal is geschreven in een meervoudige
ik-vertelsituatie. In hoofdstuk 1 is Thomas de ik-persoon. In het tweede
hoofdstuk schrijven Thomas en Leonie allebei brieven in de ik-vorm. In
hoofdstuk 3 tot en met 5 ligt het perspectief bij Leonie. Hierdoor wordt de
spanning opgevoerd: allerlei raadselen blijven voorlopig onopgelost. In
hoofdstuk 1 onthoudt Thomas de lezer belangrijke informatie: hij vertelt niet
wat er verder in de onweersnacht gebeurde.
Stijl
Maarten schrijft afwisselend met lange en korte
zinnen. Vanaf het begin van het boek wil je graag weten wat er nou gebeurd is
in de nacht van de verdwijning van Jenny.
Eigen mening
Het onderwerp is interessant, je moet goed opletten
welke aanwijzingen worden gegeven. Vanaf het begin van het boek word je echt
nieuwsgierig naar wie het gedaan heeft.
Het was een verrassend verhaal want vanaf het begin
denk je dat Thomas de schuldige is maar uiteindelijk bleek toch dat Jenny
helemaal niet dood was. Maar dat Robert en Jenny drugs hebben gestolen uit het
lab.
De verhaallijn was heel erg duidelijk, alleen aan
het begin val je echt zo in het verhaal. Daardoor was eerst moeilijk de link te
leggen met wie Jenny en Thomas nu waren.
Het was fijn dat je verschillende ik-vertellers
had. Hierdoor kon je het verhaal vanuit Leonie en Thomas zien. En begreep je
ook waarom ze dingen doen.
Het taalgebruik was verrassend goed. De meeste
detectives zijn moeilijk te begrijpen maar dat viel bij dit boek heel erg mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten